Z terapii pary warto skorzystać, gdy:

• macie poczucie, że wasz związek przeżywa kryzys
• jesteście ze sobą długo i macie wrażenie, że „coś się wypaliło”
• jesteście „świeżym związkiem” i chcecie nauczyć się dbać o związek
• często się wzajemnie ranicie
• wciąż powtarzacie te same rozmowy, konflikty i nie przynoszą wam one ulgi ani satysfakcji
• rozmowy między wami szybko prowadzą do eskalacji, pojawia się złość, krytyka, wzajemne obwinianie
• w waszej relacji pojawił się i zwiększa się wzajemny dystans
• często szukacie wsparcia i pocieszenia gdzieś indziej niż u partnera
• macie niesatysfakcjonujące życie seksualne i NIE jest ono spowodowane czynnikami biologicznymi jednego z was
• pragniecie naprawić niedawne lub przeszłe krzywdy i zranienia, które utrudniają wam bycie blisko (np. zdrada, utrata zaufania, poczucie opuszczenia przez partnera w ważnym momencie)
• doświadczacie kryzysu związanego ze wspólnym zamieszkaniem, ślubem, narodzinami dziecka, opuszczeniem domu przez dzieci, chorobą, śmiercią członka rodziny.

Terapia pary nie jest dla Was, jeśli

• jeden lub dwoje partnerów nie jest zmotywowane do terapii
• w związku ma miejsce przemoc fizyczna lub psychiczna
• u jednego lub dwojga partnerów występują choroby psychiczne, uzależnienia lub szkodliwe nadużywanie alkoholu / substancji psychoaktywnych
• jedno z partnerów ma romans
• w relacji utrzymywane są tajemnice lub tematy tabu
• występują nasilone zaburzenia emocjonalne
• występuje wrogość partnerów połączona z pogardą, ironią i sarkazmem
• konflikty w związku mają długą historię i dotyczą bezkompromisowych postaw w odniesieniu do wyznania, światopoglądu, tradycji, czy obyczajów
• jedno z partnerów podjęło decyzję o rozstaniu i zakończeniu związku

Od 18 roku życia do 110

Przychodzisz po pomoc, chcesz żeby Twój związek lepiej funkcjonował. Masz opowiedzieć obcej osobie o trudnych sprawach. Na początku obawiasz się, może wstydzisz, czujesz niepokój? To naturalne. Większość tak ma ☺.

Zatem jak to będzie wyglądać?

Pierwsze sesje to jeszcze nie terapia – to spotkania konsultacyjne.

Pierwsze spotkanie ma na celu nasze poznanie się. Terapeuta zapyta każdego z Was o przyczyny podjęcia terapii, krótką historię Waszego związku oraz o oczekiwania.

Na kolejne dwa spotkania terapeuta zaprosi Was indywidualnie. Ważne! Na tym spotkaniu nie wolno Ci obgadywać partnera. Rozmawiać będziemy o Tobie – o Twojej rodzinie pochodzenia, historii poprzednich związków, o tym w czym sobie dobrze radzisz, a w czym Ci trudno.

Pierwsze spotkania dały Wam okazję do poznania terapeuty, sprawdzenia jak czujecie się w kontakcie z nim, czy postrzegacie go jako osobę, która może Wam pomóc, czy decydujecie się na wspólną pracę z tą właśnie osobą. Jeśli tak, to terapeuta zaprosi Was na kolejne – 4 spotkanie – 2 wspólne. To moment na decyzję o podjęciu lub rezygnacji z terapii. Terapeuta już lepiej zna każdego z Was i Wasz związek. To moment, w którym terapeuta może wskazać innego specjalistę lub zarekomendować indywidualną psychoterapię każdego z Was. Może też odmówić prowadzenia terapii, jeśli istnieją przeciwwskazania do niej. Jeśli zdecydujemy się na wspólną pracę, będzie to moment na określenie celu – CEL musi być wspólny dla obojga partnerów, nie może być w nim żądania zmiany drugiej osoby. To także czas na podpisanie kontraktu psychoterapeutycznego (jeśli zdecydujesz się na wizytę zapoznaj się z nim w zakładce „zasady” w zakładce” informacje”). Od tego momentu rozpoczynacie terapię.

Sesje odbywają się raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie (nie rzadziej).